Metoda Bobath została opracowana w późnych latach ’40 i ’50 XX wieku przez małżeństwo Bertę i dr. Karla Bobathów w Londynie. Początkowo zajmowali się pracą z dorosłymi, którzy doznali uszkodzeń mózgu w czasie II wojny światowej, potem pracowali z osobami z zespołem Littl’a – tak dawniej nazywano mózgowe porażenie dziecięce. Z czasem zaczęli pracować z dziećmi.
Wychodzili z założenia, że w osiąganiu pozytywnych skutków w terapii powinno brać udział całe ciało pacjenta. Analizowali rozkład napięcia mięśni podczas pracy ciała w atologicznych wzorcach, szukając dróg normalizacji tych napięć .Zawsze interesowała ich praca angażująca całego ciało w ruchu. analizowali pracę patologicznych wzorców ruchowych, rozkład napięć mięśni.
Zastanawiali się dlaczego ciała ludzi z porażeniem pracują w takich wzorcach- analiza była rzeczywiście dogłębna.
W latach ’50 jeden z wielu kursów dla fizjoterapeutów ukończyła Mary Quinton, następnie na zaproszenie lekarki Elizabeth Kong wyjechała do Szwajcarii i tam obie panie stworzyły fantastyczny zespół pracujący z dziećmi z najprzeróżniejszymi problemami ruchowymi, z czasem z coraz młodszymi dziećmi. Te panie rzeczywiście zrewolucjonizowały rozumienie prawidłowego rozwoju niemowląt.
Latami filmowały a następnie analizowały normalny rozwój ruchowy niemowląt w spontanicznym ruchu. Ta dogłębna analiza tych filmów, każdej sekwencji ruchu, rozkładu napięć, drobnych „etapików” i „kamieni milowych”, obserwacja rozwijających się niemowląt, tego jak niemowlęta wyuczają się wzorców ruchowych i dlaczego niektóre rozwijają nieprawidłowe wzorce, a niektóre patologiczne, które doprowadzają do mózgowego porażenia.
Nazwały tę metodę NEURODEVELOPMENT THERAPY – BOBATH tzn metodę neurorozwojową Bobatha, gdyż jest to metoda rehabilitacji która idzie tropem normalnego rozwoju niemowląt.
Obie niezwykłe panie zaczęły jeździć po świecie ucząc cale rzesze terapeutów NDT-Bobath . Przyjechały także do Polski gdzie w 1988 (Basic course) i 1990 (Baby course) zrobiły dwa pierwsze w Polsce kursy, w których miałam szczęście uczestniczyć, tak jak 24 innych terapeutów z Polski. Zmieniły one moje życie, i sposób rozumienia wielu spraw. Dały mi mocne podstawy do patrzenia na problemy dzieci i pracę z nimi. Były to naprawdę niezwykłe osoby. Ucząc nas często mówiły o wewnętrznym oku, które ma”widzieć” powody funkcjonowania dziecka, mówiły o dłoniach motyla u terapeuty i o tym że trzeba czuć ruch, a nie myśleć o nim. I to jest właśnie NDT. Mary Quinton zmarła w wieku 88 lat w 2000 roku, aktywna prawie do ostatniego roku. Obie panie były niezwykłymi ludźmi i fantastycznymi nauczycielkami podejścia do dzieci z problemami. Metoda NDT to metoda głębokiego rozumienia prawidłowego rozwoju ruchowego niemowlęcia: od urodzenia – nawet wcześniaki w inkubatorach muszą być prawidłowo układane ,pielęgnowane, karmione, aby uczyły się prawidłowego funkcjonowania swojego ciała; przez okres niemowlęcy, wczesno dziecięcy, dziecięcy, ale jest ona również wykorzystywana do pracy z dorosłymi. Metoda tak wszechstronna, gdyż wypływa z głębokiego rozumienia rozwoju i funkcjonowania ruchowego ludzkiego ciała od porodu, do dorosłości w pracy antygrawitacyjnej w nieustannie zmieniających się warunkach, w dużej różnorodności, i wariantowości z uwzględnieniem funkcjonowania osobniczego i temperamentu. Metoda całościowej pracy z człowiekiem. Metoda wymagająca głębokiej wiedzy, i wsłuchiwania się w ruch niemowlęcia i jego reakcje. Dlatego w terapii NDT-Bobath wymagane jest INDYWIUALNE podejście do pacjenta z którym się pracuję. Każdy jest inny, a rozwój osobniczy ma niezmierną różnorodność przy wspólnych podstawach funkcjonowania ciała w ruchu w prawidłowej organizacji zapewniając zdolność aktywnego przeciwstawiania się sile grawitacji. Jedną z najważniejszych spraw w terapii NDT-Bobath jest nauka prawidłowych wzorców ruchowych.
Poprawianie nieprawidłowości nie wchodzi w grę.
W terapii NDT-Bobath terapeuta:
- wyhamowuje patologiczne wzorce
- uczy prawidłowych,
- reguluje napięcie mięśni, prawidłową dystrybucję napięcia
- prowadzi ruch tak długo, póki dziecko samodzielnie nie przejmie ruchu najbardziej zbliżonego do prawidłowego i zautomatyzuje go na swój użytek, w funkcję
W terapii dziecko uczy się prawidłowych mechanizmów odruchu postawy – równoważnych i nastawczych.